شما درباره همه چیز اشتباه می کنید

همینطور که ما با وحشت به زندگی انسان‌ها در ۵۰۰ سال پیش نگاه می‌کنیم فکر می‌کنم انسان‌های ۵۰۰ سال آینده نیز به ما نگاه خواهند کرد و به ما و قطعیت‌های ما خواهند خندید. آنها به این می‌خندند که ما اجازه می‌دهیم از کسانی که بیشترین اهمیت را در زندگی ما دارند می‌ترسیم ولی با وجود این چهره‌های معروفی را که استحقاق چیزی را ندارند می‌ستاییم. انها به مراسم و خرافات ما خواهند خندید همینطور به نگرانی‌ها و جنگ‌های ما. آنها به سنگدلی ما خیره خواهند شد . آنها واقعیت‌هایی را در هر جای و هر چیز پیدا خواهند کرد که هیچ یک از ما هنوز از آنها آگاه نیستیم . آنها نیز اشتباه می‌کنند فقط اشتباهات آنها کمی کمتر از ما خواهد بود.ذهن ما ماشین معنا سازی است و از ارتباط برقرار کردن بین چند چیز معنا می سازد. ذهن پیوسته در حال جنب و جوش و تولید ارتباط‌های بیشتر و بیشتر است تا به ما کمک کند که محیط پیرامون خود را بهتر درک کنیم و کنترل بیشتری بر آن داشته باشیم
اما در این میان دو مشکل وجود دارد اول اینکه مغز موجود کاملی نیست. ما در دیده‌ها و شنیده‌های خود اشتباه می‌کنیم ما برخی از چیزها را فراموش می‌کنیم و به سرعت رویدادها را تحریف می‌کنیم دوم اینکه وقتی برای خود معنایی ساختیم مغز ما این معنا را حفظ خواهد کرد .ما نسبت به معنایی که ذهن ما ایجاد کرده است تعصب داریم و دوست نداریم آن را رها کنیم حتی اگر دلایلی مبنی بر رد معنای ساخته شده ببینیم غالباً آن را نادیده می‌گیریم .واقعیت این است بیشتر چیزهایی که به آنها پی می‌بریم و باور می‌کنیم محصول بی‌دقتی‌های ذاتی و تعصب‌های مغز ماست یا اینکه نتیجه گذشته‌ای هستند که اشتباه درک شده‌اند نتیجه این‌ها چیست؟ بیشتر باورهای ما اشتباه است یا اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم همه باورهای ما اشتباه هستند فقط بعضی کمتر از بقیه اشتباه هستند. ذهن انسان توده‌ای از بی‌دقتی‌هاست.

مارک منسون، برگرفته از کتاب هنرظریف بی خیالی