بَرّه کُشون فرصت طلب‌ها
نقدی اخلاقی به رفتارهای غیر منصفانه به درگذشت سید ابراهیم رییسی
در گذشت اقای رییسی بعنوان رییس دولت و یک ایرانی ناراحت کننده بود.چه موافق اوباشیم و چه منتقد و چه مخالف .من به او رای ندادم اما ضمن احترام به جایگاه حقوقی او منتقد عملکردو توانایی او بعنوان رییس جمهور بودم اما او را به شهادت افراد مورد وثوق انسان سالم و صادق ودلسوزی می دانستم و سانحه منجر به فوت او هم از بعد انسانی متاثرم کرد. همین موضع را نسبت به اقای امیر عبداللهیان دارم .او را چند باراز نزدیک دیده بودم مردمودب وبا اخلاقی بود اما وزیر خارجه ایده ال من برای تامین منافع ملی ایران نبود.اما اینها دلیل نمی شود از مرگ ایشان به این شکل ناراحت نشوم . زیرا از معلمین و بزرگانم آ موخته ام که ما ابتدا انسان هستیم بعد سیاست مدار و سیاست پیشه . ما در این سالها تندروهای شقی مسلک را مورد نقد قرار دادیم که چرا به زندان و مرگ و‌تبعید مخالفین خودبی اعتنا هستید وحتی شادمانید حالا نمی شود وقتی ورق برمی گردد تکرار کننده آن سنگدلی و شقاوت و بی تقوایی و خدا نشناسی باشیم . فکر کنم موضع اخلاقی و منطقی بنده خیلی روشن باشد و نیاز به تفسیر رای ندارد.
اما دو گروه پر تعداد وفرصت طلب در درون حاکمیت و از طریق رسانه های رسمی و اپوزیسیون در فضای مجازی و شبکه های ماهواره ای در این چند روز خود را رسوای زمانه کردند و اوج بی مایگی و دنائت طبع خود را بر همگان هویدا کردند هر چند با هوچی گری نمی پذیرند و جز فحاشی و پرخاشگری کاری بلد نیستند .
گروه اول آنانکه سوگواری را فرصت جبران ناکارآمدی دولت با تبلیغات مملو از سوز‌و‌گداز و احساسات یافتند و صداقت وسادگی مرحوم رییسی را پوشش عملکرد ضعیف‌دولت در سه سال اخیر کردند و در تریبون ها با غلو و اغراق هر چه خواستند به منتقدین و‌مخالفان دولت گفتند. طبق معمول برخی مداحان در این میان برای قدرت طلبان فریبکار خیلی خوش رقصی کردند.
دوم کسانی که بخاطر اعتراض به عملکرد مرحوم رییسی ازدهه شصت تا امروز با زمان نشناسی، نحوه درگذشت او را فرصت کینه توری تسویه حساب سیاسی و عقیدتی و رفتارهای غیر اخلاقی کردند مانند هلهله و شادی ! و عدالت خواهی را پوشش نفرت افکنی کردند همانها که با عنوان آزادیخواهی اگر روزی به قدرت برسند دمار از روزگار آزادیخواهان در خواهند آورد .
هر دوگروه نشان دادند نه عقل و شعور دارند نه وجدان و شرف.
فقدان هیچ کس کارنامه او را با تبلیغ و توهین تغییر نمی دهد .هیچ شوری جای شعور را نمی گیرد . صفات و ویژگی های مثبت هیچ کس را نمی توان بخاطر مخالفت با او نادیده گرفت و در عین حال همان ویژگی ها ، کارنامه عملکرد کسی را درخشان نمی کند. نزد عقلا و پرهیزکاران هر چیزی در جای خود نیکوست.
