پیام مشترک بودجه و مواضع برخی مقامات
برخی مردم ترند
برداشت اول: حتما بودجه مصوب نهادهای فرهنگی و مذهبی و تحلیل‌های پیرامون آن را دیده اید. هزاران میلیارد تومان از جیب مردم به نهادهایی داده می شود که اکثر آنها با مردم کاری ندارند به مردم پاسخگو هم نیستند. البته سالهاست این تراژدی وجود دارد. از خاتمی تا رییسی فرق چندانی نکرده . برای نمونه ۵۰۰ میلیاردتومان به موسسه فردی اختصاص یافته که تمام عمر خود را صرف این کرد که ثابت کند درحکومت اسلامی مردم هیچ کاره اند و جز تبعیت از ولایت و حکومت و زمینه سازی تحقق حاکمیت نقشی ندارند.
برداشت دوم:
مردم و نخبگان که تحت فشارهای اقتصادی درحال جان دادن هستند می گویند بگذارید با درد خودمان بمیریم چکار به روسری و زندگی فردی و خصوصی ما دارید ؟ کشور ملک مشاع است و تا زمانی که حق کسی تضییع نشده آزادی ما مشروع و مقبول و مسموع و محترم است و اساسا ما بعنوان مردم در جایی و سندی به حکومت اجازه نداده ایم که در این فقره آزادی ما را محدود کند.اما سیستم با تمام قوای نظامی و انتظامی و هوایی و زمینی و با هزینه گزاف مالی و آبرویی و حقوقی میگه خیر همانی که من می گویم یا روسری یا توسری ؟؟؟!!!!
این دو برداشت یک حقیقت را نشان می دهد از منظر بخشی از حاکمیت مردم و جامعه در ایران دو بخش شده است
بخشی که از اکثریت مطلق عددی برخوردار است اگاه تر از گذشته و مطالبه گر و قانون مدار است هر حرف و تصمیمی را نمی پذیرد. برای حکومت شانی جز نوکری و خدمت برای مردم قائل نیست توسعه خواه است و درصدد پاسخگو کردن دولت است و اساساقیم مآبی و‌پدرسالاری دولت را بر نمی تابد. این بخش از جامعه از منظر آقایان نشسته بر سریر قدرت از صراط مستقیم خارج شدند و بصیرت کافی ندارند و باید نادیده انگاشته شوند و در مواقع لازم هم با ربط خواسته های آنان با خواسته های دشمن منکوب شوند. بودجه کشور هم برای رفاه و رضایت این بخش نیست.
بخش دوم همان اقلیت خودی هاست. که هویت خود را در هویت حکومت تعریف کردند نه کشور و ملت. گوش سپرده اند تا حکومت در همه امور منافع و مصالح آنها را تشخیص دهد. نظام هم این پایگاه طبقاتی خود را مردم معرفی می کند و تامین نیازهای آنان را اولویت خویش می داند و از رویارویی اینها با آنها یعنی اکثریت اول ابایی ندارد.
این طرز تلقی از مردم بسیار خطرناک و به مصداق بر سر شاخه نشستن و بن بریدن است.
خطر اینجاست که این تفکر منحط در حال سرایت به دیگر بخش هاست و در صورت متوقف نشدن به شکاف بیشتر دولت _ملت
و کاهش سرمایه اجتماعی و افزایش مهاجرت و…منجر می شود
