جامعه شناسی چرخه تباهی

جامعه شناسی چرخه تباهی

چرا از زمین و زمان اخبار و رخدادهای بد می بارد؟

امیر دبیری مهر

کار نظریه پردازان ربط دادن امور به ظاهر نامربوط به هم است به گونه ای که مجهولات جاری زندگی به معلومات تبدیل شود و به پرسشهای معمولی پاسخ داده شود اما مبتنی بر داده و روش و منطق. 

گاهی این سوال منطقی برای مردم ایران پیش می آید که چرا با اخبار بد می‌خوابیم و با اخبار بدتر بیدار می شویم شب با اخبار کشتار در فلسطین و صبح با خبر قتل داریوش مهرجویی و قس علی هذا  ….

در پاسخ باید گفت پشت علل مشهود و رویین وملموس این همه فلاکت ، علل ریشه ای تر و مبنایی تری و کلان تری وجود دارد که ادارک و تبیین آن وظیفه پژوهشگران علوم انسانی است تا سررشته این کلاف سر درگم پیدا شود که اگر روزی روزگاری عزمی برای رهایی و پیشرفت و خوشبختی ایران و ایرانیان پیدا شد بدانیم از کجا باید و می توان شروع کرد. 

آنچه در این نوشتار می آید فقط عنوان های چرخه تباهی در ایران است که هر کدام نیازمند شرح و بسط دقیقتر در کلاس و کارگاه مستقل است.

 چرخه های جامعه شناسی تباهی در ایران عبارت است از :

١- تمرکز گرایی در حکمرانی و تصمیم گیری بعد از تشکیل دولت ملی » 

٢- تخصیص منابع و امکانات و اختیارات بیشتر به مرکز یا شهرهای بزرگ و القای حس محرومیت به پیرامون یا شهرستان‌ها و روستاها  » 

٣- مهاجرت وسیع و مستمر از پیرامون به مرکز به امید واهی  رشد و خوشبختی و به بهانه تحصیل و درمان و اشتغال  » 

۴- روی آوردن به دلالی و مشاغل غیر مولد و گاهی فساد مالی و بزهکاری  برای برخورداری مادی و عقب نماندن از مسابقه موفقیت!

۵- ظهورمشکل اشتغال و منزلت و هویت در مرکز و ظهور زمینه های فاشیسم و توتالیتریسم»

۶-افزایش تقاضا و قیمت مسکن بعنوان نماداسکان دایم و مکنت مالی و ورود دولت به این بازار پر سود

 «

٧- تبدیل شغل و کار به ابزاری صرفا برای کسب پول انهم  برای بقا بجای رفاه »

٨- افزایش تقاضا ی خودرو بعنوان دومین نماد برخورداری  برای داشتن حس برخورداری و رفاه نداشته»

٩- افزایش تردد و ترافیک و تنش روانی ناشی از پیامدهای آن بویژه در اطراف بازار و دانشگاهها و اصناف تجاری »

١٠- افزایش مصرف سوخت ارزان و افزایش آلودگی هوا و ناتوانی  دولت در تنظیم گری رابطه تولید و قیمت و مصرف»

١١- افزایش حوادث و بیماری های جسمی و روانی ناشی از حضور در محیط پر خطر و پر تنش شهری »

١٢- ناتوانی دولتها در تامین رفاه و امنیت اولیه و تبدیل دولت به یک مشکل بجای راه حل و انتقال مشکلات به درون جامعه

١٣- دولتها بجای سیاست گذاری  از بالا و ناظر بی طرف به نماینده بخشی از ذی نفعان اجتماعی ظاهر و تعادل اجتماعی را به هم می زنند  

١۴- مهاجرت معکوس به روستا در قالب ویلاسازی و تخریب منابع طبیعی و کشاورزی برای فرار از اضطراب شهر نشینی و کوچ موقت  به ویلاها برای فرار از ترافیک و شلوغی و اضطراب»

١۵- شکل گیری شبکه سوداگری در روستاها برای ساخت و ساز

»

١۶- فقدان امنیت لازم در حاشیه ها و بروز حوادثی ناگوار مثل 

خودکشی پوراحمد و قتل مهرجویی

١٧- نا امیدی بخشی از جامعه از بهبود این چرخه و تصمیم به مهاجرت به خارج از کشور با هدف بهزیستی

١٨- تلاش عده ای برای تغییر نظم ناکارآمد موجود که خود نوعی بی نظمی است و مقاومت ذی نفعان از این بی نظمی و آغاز منازعات سیاسی و طبقاتی

١٩- تقابل طبقاتی و سیاسی و مذهبی با هدف سرکوب و منکوب کردن یکدیگر واستیلای نامشروع بر ابزارهای سلطه

٢٠- شیوع ناامیدی و ابهام در آینده و غلبه روزمرگی و از هم گسیختن روح ملی و انسجام اجتماعی و زوال سرمایه اجتماعی و….

این زنجیره و دهها زنجیره فرعی دیگر قابل تحلیل و تبیین ادامه دارد و متاسفانه دولت و حکمرانی بجای اینکه بعنوان عقل منفصل و نهاد متکی بر مردم و صاحب اقتدار قانونی قطع کننده این زنجیره منحوس باشد خود تثبیت  و تقویت کننده آن است و شوربختانه زمانی که خرد بر سامانه حکمرانی حاکم نگردد و «دولت »«ملی»« توسعه گرا» در ایران ایجاد نشود این چرخه تباهی برقرار است.

پی نوشت ١: 

این چرخه تباهی معلول دیالکتیک جامعه فروپاشیده و دولت فرسوده است و به هیچ عنوان نافی اصلاحات اجتماعی و فرهنگی نیست اما نگارنده اولویت اقدام را مربوط به دولت یا حاکمیت می داند

رونوشت ٢: 

تریولوژی دولت ملی توسعه گرا ایده نگارنده برای عبور از این چرخه تباهی است که امیدوارم در آینده در قالب کتابی عرضه شود.

https://t.me/andishkadeye_kherad