نکات و تاملات
- خیلی فضاهامون مثل چمن زمین ورزشگاه ازادی است ورود به عرصه جهانی پرده ها را کنار می زند حالا فهمیدید تا اسم جهان و نظام بین الملل و‌تعامل و ارتباط با جهان مطرح میشه چهار ستون بدن یک عده می لرزه و همه بدن عده ای دیگر کهیر میزنه …از مقایسه و رقابت و شفافیت می ترسند همین و‌بس. راه توسعه ،بازی پر ریسک در صحنه بین المللی در همه عرصه هاست
- عجب چرخه تباهی است سه ضلع زیر که حکایت از بن بست مدیریتی در کشور است اول ترافیک وحشتناک رو به افزایش بویژه در تهران و تبعات ان بویژه شکسته شدن استانه تاب اوری روانی
دوم افزایش تولید و عرضه خودروهای بی کیفیت اما گران با ناز و منت به مردم
سوم افزایش مصرف #بنزین و ناچاری واردات و نداشتن شهامت افزایش قیمت بخاطر فقدان اعتماد عمومی
اگر این چرخه معیوب باز شد می توان به باز شدن دیگر گره های بسته هم امیدوار بود - ای کاش اقای رییسی توصیه دلسوزانه مقام عالی نظام به هنگام چیدن کابینه مبنی بر جلوگیری از دخالت خانم علم الهدی در امور دولت را نصب العین خود قرار می داد تا کار به اینجا نرسد که ایشان مواضعی درباره بانوی اول و‌‌دوم کشور بگیرد. در ایران همسر رییس جمهور و دیگر مقامات بودن هیچ مزیت و شان حقوقی محسوب نمی شود.
- من از شنیدن قطعه جاودان قایقران رودخانه ولگا اینطور می فهمم که ما انسان‌ها سوار بر کشتی واحد در دریای پر تلاطم هستی نیستیم ما قایقرانان تنهای رودخانه جاری زندگی هستیم که همگی به سوی آبشار با شکوه و ترسناک مرگ حرکت می کنیم. مجبور به با هم بودن هستیم و چه بهتر که حواس مان به قایق ها و قایق سواران باشد. فرصت بودن در این رود خانه یکسان نیست ولی انتهای قصه یکی است
- فقر فرهنگی و بی سوادی تبلیغاتی و ارتباطی را می توان از بیلبوردهای تبلیغاتی شهرداری تهران در مناسبت های مختلف از جمله هفته دفاع مقدس تشخیص داد. امسال دیالوگهای فیلمهای جنگی را برجسته کردند در یادگار امام نوشته ((وظیفه ما حفظ این انقلابه می فهمی ؟ )) ؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! در پی بی سلیقگی شهرداری تهران در هفته دفاع مقدس و مصادره به مطلب دیالوگ فیلمهای دفاع مقدس صدای بابک حمیدیان بازیگر نقش شهید محمد بروجردی درآمد هر چند مدتی است گوشها نمی شنوند چشم ها نمی ببیند و قلبها احساس ندارند و‌عقلها هم کار نمی کنند
-
به مناسبت #اول_مهر اگر یادتون میاد بگید اول دبستان کدام شهر و کدام مدرسه و کدام محله بودید؟ اگر اسم معلمتون هم یادتون میاد با ذکر نام یاد او را گرامی بدارید؟ من تهران مدرسه مدرس در خیابان جلفا بودم و معلم محبوبم خانم کیهانی بود شما چطور؟ لطفا بازنشر کنید #کمپین_اگه_یادتون_میاد
- یادتونه گفتم و نوشتم که جریان تمامت خواه خالص ساز کوتاه نمیاد و دست از سر حذف و تضعیف هیچ کس بر نمی داره از دانشگاه و حذف استادان شروع کردند وارد حوزه و حذف مدرسین هم شدند این ماجرا ادامه دارد.ساده لوحانی که فکر می کنند از این تسویه حساب مستثنی هستند منتظر غافلگیری باشند
- در #هفته_دفاع_مقدس با شناخت و اعتقاد می گویم اگر راه و سلوک و اخلاق و ارمانهای #شهدا ادامه یافته بود و نام و یاد شهدا نردبان ثروت اندوزی و قدرت طلبی عده ای نمی شد وضع امروز کشور بهتر از این بود که هست و دانایی و پاکی و مردم داری بر نادانی و ناپاکی و مردم ستیزی غلبه داشت.
- حواشی مربوط به سفر رونالدو به ایران نشان داد بخشی از مردم ایران چقدر با جهان و استانداردهای زیست جهانی بیگانه هستند و در برابر چهره های جهانی مرعوب هستند و مقصر اصلی این فقر فرهنگی تفکری است که چهل سال است بیگانه هراسی را ترویج می کنند و به انزوا طلبی مفتخر است و اجازه نداده مردم نه خود را بشناسد نه جهان را و با دیدن یک ستاره از
خود بی خود می شود
هر گونه تعامل با جهان همه فقرها و‌ضعفها و عقب ماندگی را آشکار می کند. یک بار دیگر ثابت شد بر خلاف نظر مغزهای کوچک زنگ زده برای پیشرفت راهی جز تعامل با جهان و رقابت بین المللی نداریم. ما رفتار ناهنجار و مایه ابرو ریزی برخی از مردم را در استقبال از رونالدو نقد کردیم و ریشه های آن را کاویدیم برخی معترض شدند که طرفداران فوتبال همه جا اینگونه هستند در پاسخ عرض می کنم هیچ عقل سلیمی مخالف شادی و هیجان و استقبال از یک چهره مشهور جهانی نیست و رفتار عده ای هم به حساب یک ملت گذاشته نمیشه
اما اینها دلیل نمیشه که ناهنجاری ها و بی فرهنگی ها و رفتارهای خفت بار و ریشه های آن را نبینیم و خودمان را به کوری و‌کری بزنیم
نقد عوام زدگی و‌همه مصداق های آن وظیفه جریان روشنفکری است. - غم نان
امروز دو ساعت در میان مسافران نهارخوران در گرگان بودم از همه جای ایران …هم به زبان اعتراف می کردند هم در ظاهر و آشکار همه چیز عیان بود مساله و درد و مشکل اول و آخر اکثریت مردم ایران غم نان است. نباید با غرق شدن و لمس فضای اطرافمان در دانشگاه و انجمن و رسانه و‌محافل فکری و روشنفکری از واقعیات اکثریت محروم و فقیر ایران غافل باشیم و درد های این اکثریت را نادیده گرفت . این مردم مظلوم
چند دسته اند
۱- غم نانی دارند که ندارند
۲- از نان بدست آمده شاد هستند
۳- از نان در معرض آجر شدن نگران هستند
۴- خدا را برای کسب نان بیشتر می پرستند
۵- خدا را برای نان بدست آمده شکر می گویند
نان و نان و نان ….
دین و آزادی بهانه و وسیله است
- اگر بجای این همه صندوق صدقات
برای پیرمردها و‌پیرزن ها صندلی احداث می کردیم
برای تشنگان آب گوارا فراهم می کردیم
برای گرما زده ها درخت می کاشتیم
برای زباله ها سطل فراهم می کردیم
در کیوسک ها بجای سیگار و پفک کتاب و مطبوعات به مردم هدیه می دادیم
لطف و رحمت خدا آنقدر شامل ما می شد که نیازمندی نباشد که چشم به صدقه ما داشته باشد - هر زمانی
فروش دزد گیر و دوربین های مداربسته کاهش پیدا کرد
کیسه های کفش از مساجد جمع آوری شد
نرده های تیغ دار روی دیوارها حذف شد
بانک ها بدون ضمانت به مردم وام دادند
کسبه از ترس نا امنی مجبور نبودند ساعت ۱۲ شب تعطیل شوند
بیمه های سرقت مشتری نداشت
بیمارستان‌ها اول درمان بعدصورتحساب صادر می کردند
همه کودکان فقط به تربیت و آموزش و بازی مشغول بودند و کودک کار و معتاد نداشتیم
با ثابت ماندن تورم روحیه سوداگری و کاسبی و دلالی بی فایده و بی ثمر شد
هر کس به میزان دانش و تلاش خود بدست می آورد نه ارادت و نوکری و رابطه
فقرا صبور بودند و اغنیا شاکر و بخشنده
دولت و حکومت جز نوکری و جاروکشی جلو پای مردم برای خود هیچ شانی قائل نبود چه برسد به هدایت و دخالت در سبک زندگی آنها
دادگستری پناهگاه مردم در برابر قانون شکنان حکومتی و غیر حکومتی بود
هیچ ایرانی ای میل به مهاجرت برای زندگی بهتر نداشت
دینداری فقط اسباب ارتقای معنوی بود نه کاسبی و مال اندوزی
و تدبیر امور متکی بر نظر صاحب نظران و دانشمندان دانا ، وطن دوست ، دنیا دیده و سالم، آزاده و مستقل و پاکدل بود
و دهها شرط دیگر که به ذهن خرد جمعی می اید
آن وقت می توانیم ادعا کنیم جامعه ای هستیم در مسیر عقلانیت و آموزه ها و معارف اهل بیت …این ساختار مملو از سرقت و طمع و ریا و خشونت و مادی گرایی نه اسلامی است نه علوی و نه انسانی…با ادعا و مناسک و تظاهر نه تنها دیندار خوانده نمی شویم بلکه موجب وهن و تضعیف دین هستیم
از ذهن و رفتار خودمان آغاز کنیم . منتظر اصلاح و تغییر دیگران بودن بی نتیجه است
