منتقدین اگاه و منصف در صف مقدم لشگر صالحین هستند

معصوم فرمودند : همانا امر به معروف و نهی از منکر، راه انبیای إلهی و شیوه صالحان است. وظیفه ی بزرگی است که به برکت آن سایر واجباتْ برپا، راه ها أمن، کسب و تجارتْ حلال، ظلم و تجاوزْ دفع، زمینْ آباد و همه ی کارها سامان می پذیرد( امام باقر وسایل الشیعه ج۱۶ ص ۱۱۹)

مگر رسول اکرم نفرمود الاعمال بالنیات از همین روی برای مومن چه افتخاری بالاتر از اینکه همه نقدها و نوشته ها و تحلیل های او هر چند تند و تیز و گزنده در ذیل گفتمان دعوت به نیکی و خوبی و راستی و پرهیز از بدی و دروغ و زشتی باشد.
مولای ما علی فرمود تمام کارهاى نیک و حتى جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منکر چون آب دهان است در برابر دریاى پهناور ….(نهج البلاغه حکمت ۳۷۴)

خدای بزرگ شاهد است انچه می گوییم و می نویسیم جز برای کاستن از رنج انسانها و در نتیجه جلب رضای الهی نیست و همین خدای بزرگ حامی و پشتیبان همیشگی ما بوده و خواهد بود.
با افتخار و سربلند می گوییم طبق فرمایش مولا قلم زدن ما سخن گفتن ما و اندیشه ورزی ما از جهاد محاهدین فی سبیل الله والاتر و برتر است و مهم این است که خدا می بیند و انکار کور دلان مانند فوت کردن کور دلان بر صورت خورشید است.

بیان حقیقت و نقد انحراف و تقبیح فساد نیازمند ایمانی قوی به تکیه گاهی بزرگ و بی همتاست . انانکه فاقد این ایمان و تکیه گاه هستند درکی از ایمان ندارند و فقط قدرتهای حقیر دنیوی و مادی را می بینند و می فهمند و همین سست ایمانی و نبود توکل به خدای بزرگ و متعال منشا ترس و لرز و محافظه کاری و مصلحت اندیشی در انهاست.