چرا از فحاشی و ناسزای دیگران ناراحت می‌شویم؟
ذهن چگونه ما را در وضعیت‌های خطیر فریب می دهد؟ تاملی فلسفی و روان درمانی بر رابطه ذهن و زبان و واقعیت
چرا از فحاشی و ناسزای دیگران ناراحت می‌شویم؟
ذهن چگونه ما را در وضعیت‌های خطیر فریب می دهد.؟
تاملی فلسفی و روان درمانی بر رابطه ذهن و زبان و واقعیت
امیر دبیری مهر
این روزها گرمای هوا و فشار اقتصادی و حال ناخوش عمومی مردم زمینه ساز نزاع و دعوا و درگیری های اجتماعی خلق الساعه و بدون زمینه های قبلی است.یکی از کاتالیزورهای این نزاع ناسزا گویی و فحاشی است.هر چند این عمل نزد شهروندان بی‌ادبانه ، از نظر حقوقی مجرمانه و نزد مومنین گناه محسوب می شود اما این همه زشتی نتوانسته برای مرتکبین بازدارنده باشد و گاهی یک ناسزا موجب قتل و پیامدهای پایدار و دراز مدت اجتماعی می شود. این روزها که در حال تحقیق درباره رابطه ذهن و زبان هستم به نکته مهمی رسیدم و اینکه ذهن ما با وجودی که سازنده واژگان و مفاهیم و عبارات برای بیان مقصود است به زبان بیش از حد اعتماد و وابستگی دارد و به خطا همیشه واژگان را تداعی گر واقعیات می داند در حالی که اصلا چنین نیست. مثالها فراوان است مثلا وقتی می گوییم «شمال» ذهن اینگونه القا می کند که شمال یعنی غرب مازندران و راه رسیدن به ان نیز جاده چالوس است در حالی که منطقا مصادیق شمال منحصر به این نیست…شرق مازندران ، گیلان ، گلستان و اردبیل و در مرتبه دیگر قطب شمال و شمال اروپا و آفریقا هم مصداق های شمال است اما بر اثر تکرار این تداعی، هر وقت می شنویم فلانی رفته شمال این تصور را واقعیت می پنداریم که حتما رفته غرب مازندران . ذهن انقدر القائات خود را بعنوان واقعیت به ما تحمیل کرده که مرز بین ذهن و زبان و واقعیت در ساختار ادراکی اکثر ما انسانها از بین رفته. برای بیان مقصود ذهنی از واژگان محدود استفاده می کنیم و واژگان هم تداعی های ذهنی محدودی ایجاد می کند در حالی که واقعیت و حقیقت بسیار بیشتر از واژگان و تصورات ماست . استثنای این قاعده افرادی هستند که با تکنیک های خود سازی این مرزها را شفاف کرده باشند. به همین شکل وقتی فردی ناشناس به شما فحش می دهد مثلا می گوید احمق ذهن شما در کسری از ثانیه اینطور به شما وانمود می کند که شما احمق هستی و دیگری ان را افشا کرده است و این افشاگری موجب خشم شما می شود . بدین ترتیب واژه ای دروغین موجب تصوری دروغین می شود سپس مکانیسم دفاعی نامربوطی مانند خشم شکل می گیرد تا ثابت کند شما احمق نیستی؟؟!!!! یک سیکل کاملا باطل و معیوب و زمینی که ذهن و زبان برای ما می سازند بدون اینکه هیچ ارتباطی با واقعیت داشته باشند. این فریب ذهن و زبان در حوزه های فراوانی از مناسبات روزمره وجود دارد . انسان خویشتندار و عاقل با این وضعیت های پر تکرار چگونه مواجه می شود؟ با گذشت یا انتقام؟ با ادراک یا واکنش؟ با مقابله به مثل یا تجزیه و تحلیل موقعیت؟
برای دریافت وقت مشاوره و ثبت نام در کارگاه تخصصی این بحث به شماره ۰۹۲۰۱۰۵۲۱۸۳ یا ای دی https://t.me/andishehvaghalam
پیام بدهید. مشاوره خصوصی اعم از حضوری یا انلاین با دو هفته فاصله برگزار می شود اما برپایی کارگاه منوط به حد نصاب رسیدن متقاضیان است. حداقل ۱۵نفر برای برگزاری کارگاه لازم است
