چگونه از کوره در نرویم : یک خاطره واقعی و دوتکنیک
چگونه از کوره در نرویم : یک خاطره واقعی و دوتکنیک
امیر دبیری مهر
همه ما در زندگی روزمره بویژه در این روزهای سخت اقتصادی که تقریبا در تاریخ ایران بی سابقه است در موقعیت هایی قرار می گیریم که احتمال از کوره در رفتن مان بسیار زیاد است. من خودم اعتراف می کنم در این وضعیت ها بسیار قرار می گیرم و همیشه هم نمی توانم سربلند از ان بیرون بیام. باید بسیار تمرین کنیم و با بکار گیری دو تکنیک در این موقعیت ها دچار ناراحتی و اضطراب بیش از حد نشویم و اجازه ندهیم ارامش مان بیش از حد اسیب ببیند. هرچند در هر حال مقداری رنج و اضطراب را متحمل خواهیم شد.
یک مثال بزنم امروز در فروشگاه اتکای فکوری در میدان ازادی که بسیار شلوغ بود درصف صندوق ایستاده بودم .پیرمردی در صف کناری تصمیم گرفت خود را جلوی من جا کرده تا زودتر نوبتش بشه :confused: محترمانه گفتم حاج اقا نوبت من است لطفا رعایت کنید او که احساس ناکامی مختصری از این مثلا زرنگ بازی های مضحک ایرانی :rage: کرد ناگهان فریاد زد که باشه همه صف برای شما و من در نوبت خودم هستم و از این قرشمال بازی ها که همه با ان اشنا هستیم . نوع رفتار هیجان زده و حق به جانب او بطور طبیعی باید موجب خشم و فریاد متقابل من می شد اما تلاش کردم با سکوت و تذکر این نکته که شما باید نوبت را رعایت کنید جلو ادامه نزاع را بگیرم. پیرمرد مضطرب و ناراحت همچنان با خودش غر می زد. یک دفعه با خودش اما با صدای بلند گفت من اصلا غلط کردم رفتم جبهه و جانباز پنجاه درصد شیمیایی شدم !!!:disappointed::disappointed: اینجا متوجه علت و منشا خشم درونی او شدم و‌خوشحال از اینکه با او بگو مگو نکردم و احترام او را نگهداشتم. در پیشانی افراد نوشته نشده که چرا ناراحت هستند اما باید فرض گرفت دردی دارند که تحت کنترل آنها نیست . تحلیل درد این پیرمرد موضوع نوشته دیگری است. اما می توانیم با تمرین دو تکنیک زیر در این موقعیت ها از کوره در نرویم.
اول درک طرف مقابل بدین معنا که فرض بگیرید طرف مقابل شرایط خوب روحی و روانی ندارد و در مواجهه با شما در حال تخلیه روانی است و با مقاومت شما حال او بهبود پیدا نمی کند . وقتی در رانندگی یا در صف دچار نزاع لفظی می شوید این ادراک به ارام کردن اوضاع بسیار کمک می کند. خودتان را در موضع سنگ صبور و درمانگر قرار دهید نه طرف نزاع و به فرمانهای مخرب ذهن گوش ندهید که القا می کند جوابشو بده بزن تو گوشش…. حالشو بگیر و…
دومین تکنیک گذشت است. گذشت نشانه ضعف نیست نشانه سعه صدر و بزرگواری است مصالحه نشانه قدرت است . فریاد و فحش نشانه قدرت نیست نشانه آشفتگی روانی و روحی است.متاسفانه درست آموزش ندیدیم حاکمان مان هم با فحش به دنیا و جنگ هویت خود را تعریف کردند نه با گذشت و گفتگو و مصالحه و فرهنگ غالب متاسفانه فرهنگ ستیز و قهر و کینه و نابودی خواهی و دگر سازی است.
این تکنیک ها را باید دایم تکرار کنیم. همیشه موفق نخواهیم شد و دچار خطاو اضطراب و رنج می شویم اما تکرار توام با آگاهی به رشد شخصیتی و ارامش بیشتر ما کمک می کند.
