این اقلیت ۲۰ میلیونی لطفا صدای اکثریت ۶۰ میلیونی باشد

خبرگزاری های رسمی و حاکمیتی اعلام کردند در مراسم راهپیمایی دیروز حدود ۲۰ میلیون ایرانی شرکت کردند . بسیار عالی . یعنی اگر جمعیت ایران را ۸۵ میلیون نفر در نظر بگیریم ۶۵ میلیون در مراسم نبودند اگر ۵ میلیون هم عشایر و روستاییان باشند حدود ۶۰ میلیون امکان و انگیزه لازم را برای شرکت در مراسم نداشتند. بهر حال تبریک عرض می کنم به همه مردم چه انانکه شرکت کردند و چه انانکه شرکت نکردند . به خوبی می دانم همه آنانکه شرکت کردند صد در صد از وضع کشور راضی نیستند و همه آنانی که شرکت نکردند صد درصد ناراضی نیستند اما این اتفاق اگر نیک بنگریم می تواند فرصتی برای کشور باشد. دعوا بر سر تعداد راهپیمایان و انگیزه انها هم بی فایده است . این حضور میلیونی علی رغم همه اتفاقات و تبلیغات و مشکلات نشان می دهد نظام سیاسی از حمایت اقلیتی منسجم و یکپارچه برخوردار است که در هر صورت پشتوانه حکومت هستند و از سیاست ها و عملکرد آن حمایت می کنند .ما در ادبیات جامعه شناسی سیاسی به این اقلیت می گوییم رای تکلیفی ها. وجود چنین رابطه ای بین بخشی از جامعه‌ و‌حکومت برای کشور یک فرصت است از این جهت که وقتی حکومت این توان را دارد که پیام و درخواست خود را در بحرانی ترین وضعیت ها به حامیان خود منتقل کند طبیعتا طرفداران نظام هم این توان را دارند که از طرق مختلف خواسته ها و مطالبات خود را به نظام منتقل کنند و تصمیم سازی کنند و اینجا این جمعیت ۲۰ میلیونی که یحتمل از وضع و موقعیت خوب و رضایت بخشی از جهات مختلف برخوردارند شایسته و اخلاقی است واسطه ای باشند برای طرح نارضایتی ها و مشکلات و رنج های اکثریت ۶۰ میلیونی در کشور که نمی توانند و نتوانستند حرفها و دردهای خود را درماههای گذشته به حکومت منتقل کنند از جمله اینکه به این اکثریت ناراضی و معترض هم مجالی برای اظهار نظر و ابراز وجود در مراسمی داده شود و حکومت امنیت انها را تضمین کند تا مورد تعدی وتجاوز قرار نگیرند و احتمالا کسانی هم با سو استفاده از نام مردم نظم و امنیت عمومی را خدشه دار نسازند.
از سوی دیگر به نظر می رسد با برگزاری با شکوه راهپیمایی دیروز دیگر نگرانی های گذشته نباید وجود داشته باشد و ضروری است محدودیت های اعمال شده بویژه در فضای مجازی رفع گردد تا بلکه زندگی و کسب و کار و ازادی بیان و تبدیل نظر مردم رونق مجددی پیدا کند.