تفاوت عزت و بلاهت و خباثت در سیاست

سیاست عرصه ی

کسب قدرت ؛

حفظ قدرت؛

نمایش قدرت و

افزایش قدرت

در خدمت منافع ملی است…

اگر سیاست مداری وجه ابزاری بودن قدرت در خدمت به منافع ملی را فراموش کند به تله ی خودکامگی می افتد و خباثت را جایگزین سیاست می کند.

سیاستی که موجب رفاه و احترام مردم نشود همان سیاستی است که عوام می گویند پدر و مادر ندارد.

سیاست مدار اگر برای نمایش و افزایش قدرت ؛ نتواند قدرت موجود را حفظ کند دچار بلاهت شده است.

او اگر افزایش قدرت ملی را متوقف کند دچار رخوت شده است.

اگر افزایش قدرت خود را به قیمت کاهش قدرت ملت تعریف کند دچار تمامیت خواهی و دیکتاتوری شده است.

در نتیجه تنها سیاستمداری قابل ستایش و احترام است که برای خود شانی جز افزایش قدرت ملی و احترام مردم قائل نباشد و حفظ و نمایش و افزایش قدرت را جز برای تکریم مردم و رفاه و امنیت و ارامش انها نخواهد.

مردم زمانی از سیاست مداران متنفر می شوند که اعمال قدرت او موجب تحقیر و تخفیف و تضعیف انها شود. زمانی که به این باور می رسند که با افزایش قدرت سیاست مدار نانی برای انها گرم نخواهد شد.

https://t.me/andishkadeye_kherad