خطر تغییر در صف بندی اجتماعی اعتراضات  

انچه در ۵۰ روز اخیر در ایران رخداده محصول و برآیند رویارویی عقاید و منافع و قدرت هفت گروه و طبقه و طیف زیر است.

۱-اکثریت معترضین اعم از همراه و همدل با پایگاه طبقه متوسط شهری : ارمان خواهانی مه نظر سنجی ها عدد انها را حداقل ۶۰ و حداکثر ۸۵ درصد جامعه می داند.

۲-اقلیت پانزده درصدی متنعم و راضی از سیاست های جاری و طرفدار حفظ وضع موجود با پایگاه اجتماعی پراکنده و تفاوت های فرهنگی از نیاوران تا زنبیل اباد…برخی وضع موجود را پر کننده جیب شان و برخی پاسخ مثبت به عقاید و سلیقه خود می دانند اما درنهایت در کنار هم هستند … به همین خاطر هم لکسوس سوار در این طیف داریم هم مترو سوار

۳-گروه های اجتماعی متحیر و نظاره گر و فاقد قدرت فهم تحولات و نگران منافع مادی مثل قیمت دلار و سکه و زمین و خانه ….پیروان صدیق و همیشگی حزب باد…و اماده خوران فرصت طلب

۴-خشونت طلبان و اشوب طلبان هر دو طرف: گروهی درمیان معترضین که با جیره یا بی جیره رفتارهای خشن می کنند که به اغتشاش و اشوب را بجای اعتراض ترجیح می دهند و گروهی هم در میان طرفداران حکومت با مجوز و بی مجوز و با جیره و بی جیره بجای مدیریت بحران فقط به سرکوب خشونت امیز و رجزخوانی کور متوسل می شوند…نظام تا حالا نخواسته اینها را مهار کند یا نتوانسته

۵- گروههای نفوذی دشمن و تجزیه طلبان و تروریستها که مهار آنها وظیفه حکومت است اما ناتوانی سیستم از تشخیص این گروه با دسته اول به ادامه نا آرامی ها وقایع تاسف باری مثل شاهچراغ انجامیده

۶- کشورهای خارجی که فعلا مانندگروه سوم نظاره گر هستند تا در بزنگاه از اب گل الود ماهی بگیرند….و نادان کسانی که چشم انتظار حرف حق و درست از جانب انها هستند.

۷- حاکمیت که باید طبق عقل و خرد سیاسی فراتر از این دسته بندی ها ضمن شنیدن اعتراض ها و تمکین در برابر حقوق ملت و اصلاح و تغییر سیاست های شکست خورده داخلی و خارجی با تمام توان از رادیکالیزه شدن جامعه و ترور و خشونت جلوگیری کند. بجای طرفدارای از گروه دوم و تقلیل گروه اول به گروه چهارم و برجسته کردن صدای یک بخش و سانسور صدای بخش دیگر؛ صدای ملت ایران باشد.. تا امروز که حاکمیت بجای مهار و مدیریت و کنترل خود را در یک طرف نزاع قرار داده و نه تنها موفق نبوده بلکه توان و قدرت اقتدار خود را نیز کاهش داده..‌.و برخشم اجتماعی قابل توجیه و خشونت اجتماعی غیرقابل توجیه افزوده است….

بعد از پنجاه روز به نظر می رسد اگر حاکمیت با همان مدل قبلی ادامه دهد با غافلگیری های جدیدی مواجه خواهد شد و کمیت گروه های دوم و چهارم و سطح منازعات آنها بالاتر خواهد رفت.

پی نوشت:

به زودی تحلیلی درباره ریشه های خشم اجتماعی منتشر خواهم کرد…و در ادامه بحثی که در تلویزیون درباره تفاوت خشونت اجتماعی با خشم اجتماعی مطرح کردم را بیشتر تببین خواهم کرد..