سیاست مداران ساکت : از احمدی نژاد و ناطق نوری تا روحانی و خاتمی

طبق انچه ما در سالهای طولانی مطالعه و تحصیل در علوم سیاسی خواندیم سیاست مدار فردی است که ضمن داشتن صلاحیت های دانشی و بینشی و رفتاری برای تشخیص و تامین منافع ملی همه زندگی و ابرو و حتی ثروت و سرمایه های خود را برای اهداف ملی و افزایش امنیت و رفاه و ازادی مردم سرزمین خود هزینه می کند و ترس و تردید در خود راه نمی دهد…بر خلاف ایران که سیاست؛ سکوی پرش اقتصادی فردی و خانوادگی است در جهان کفر و الحاد و فساد!!! سیاست مخزن و منبع هرینه کرد برای رفاه عمومی است و حتی ثروت پدیده نامتعارفی و منفوری مثل ترامپ در ۴ سال ریاست جمهوری ۹ میلیارد دلار کاهش می یابد… نمونه های دیگر عبارتند از چرچیل در انگلستان ؛ روزولت در امریکا؛ دوگل در فرانسه ؛ آدنائر در المان ؛ شیائوپینگ در چین ؛ ماهاتیر محمد در مالزی و مصدق در ایران .اینها سیاست مدارانی هستند که توانستند با عمل خود یک پله کشورشان را قوی تر کنند و موقعیت ملت هایشان را بالا ببرند..طبیعتا این افراد موافقان و مخالفین خود را داشتند و دارند که محل بحث ما نیست
حالا با این فرض اولیه و با نگاه غیر جناحی به رفتار و موضع گیری شبه سیاست مدارانی مثل احمدی نژاد و حسن روحانی و ناطق نوری و و سید محمد خاتمی و بسیاری از اعوان و انصار اینها نگاه کنید . گویی اینها در ایران زندگی نمی کنند انگار نه انگار سالها با حمایت بخشی از جامعه بر سریر قدرت نشستند و از منابع وسیع مالی و اداری برخوردار بودند و هستند و در قبال کشور و مردم تعهد و مسوولیت دارند… حداقل انتظار این بوده و هست که نظر خود را درباره مشکلی که برای کشور پیش امده با صراحت و با صدای بلند اعلام و مرزبندی خود را با دوست و دشمن و ملت و دشمنان ملت روشن کنند….و بگویند مشکل را چگونه می بیینند و راه را چه می دانند و چه اقدامی می توانند برای حاکمیت و مردم انجام دهند .به نظر من اینکه چه نظری دارند مساله دوم است و نظر هر کس محترم است حتی اگر با آن موافق نباشیم اما مساله اول و مهمتر این است که اینها نظراتشان را شفاف و روشن اعلام کنند..
نا سلامتی این اقایان سالها مقام دوم کشور و رییس الوزرا بودند و انتظار است نظر خود را درباره موضوعاتی مانند
حجاب اجباری ؛ گشت ارشاد ؛ حق اعتراض ؛ نحوه برقراری نظم و امنیت ؛ مساله زنان؛ تخلفات و قانون شکنی ماموران قانون؛ پدیده لباس شخصی ها؛ خشونت ها ؛ فحاشی ها ؛ نقش بیگانگان ؛ تجزیه طلبان ؛ موج سواری رسانه های بیگانه و انفعال و محدودیت رسانه های داخلی ؛ فیلترینگ و محدودیت های اینترنتی ؛ گسل نسلی و همه موضوعاتی که امروز در کشور محل نزاع و اختلاف است بیان کنند.
سکوت این دست افراد معنایی جز مصلحت سنجی ناصواب ندارد..سیاست مداری فقط برای کسب قدرت و مواهب ان نیست…سیاست مدار واقعی فدایی ملت و کشور خودش است از همه چیز خود برای کشورش مایه می گذارد….و مصلحتی بالاتر را در نظر نمی گیرد…
ایا ما در ایران سیاستمداری داریم که فراتر از منافع و مصلحت شخصی به منافع ملی بیندیشد و جز آن عمل نکند؟؟؟؟