بدون مشارکت همه افکار و ایده ها هیچ مشکلی حل نمی شود
وضع امروز ایران از نظر گرانی و تورم و بیکاری و تعطیلی واحد‌های تولیدی و افزایش جامعه زیر خط فقر و رشد آسیب های اجتماعی و بالا رفتن نارضایتی عمومی و همه و همه دلیل آشکاری است بر اینکه اگر شاخص های دموکراسی و توجه به آرای مردم را نادیده بگیریم نه تنها گشایشی در مدیریت کشور و اقتصاد ایجاد نمی شود بلکه اوضاع بغرنج ترمی شود و حکمرانی از توان و ظرفیتها و استعدادهای ملی برای توسعه و پیشرفت محروم می ماند. کسانی که در ایران از سالها پیش با این توجیه که اگر حاکمیت یکدست شود و افراد تحت کنترل و خنثی و همسو با نهادهای خاص وارد دولت و مجلس شوند اختلافات سیاسی کاهش می یابد و بهتر می توان کشور را اداره کرد ؛ کمر به حذف منتقدان مستقل و نخبگان غیر سیاسی و متخصصین ملی گرا از عرصه های تصمیم گیری و مدیریتی زدند و در همین راستا برای نهادهایی مثل شورای نگهبان در بررسی صلاحیت‌ها دستور کار تعریف کردند در ایجاد وضع کنونی مسوولیت مستقیم در برابر خدا و مردم دارند. تا زمانی که نگاه ملی و همه جانبه و توسعه گرا و مبتنی بر قانون و برنامه ریزی بر کشور حاکم نشود بهبودی در وضع اقتصادی و معیشتی مردم ایجاد نخواهد شد . رابطه توسعه و دمکراسی تا این حد روشن است و این دو متغیر تا این حد همبستگی مستقیم دارند . سیاست خارجی هم از این قاعده مستثنی نیست .سیاست خارجی اگر تماما در خدمت منافع ملی نباشد و از حمایت متخصصین و نخبگان برخوردار نباشد نه تنها نمی تواند عصای دست حکمرانی در توسعه باشد بلکه محل نزاع دولت و ملت خواهدشد. راه روشن است چاه هم در پیش . انتخاب بر عهده کسانی است که قدرت تصمیم گیری و سیاست گذاری دارند
