زبان فارسی؛ حلقه اتصال همه اقوام ایرانی است

یک پژوهشگر در واکنش به کارزار «رنج زبان مادری» که در فضای مجازی راه افتاده است گفت: زبان فارسی حلقه اتصال همه اقوام در ایران است و باید از آن صیانت کرد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رادیو تهران، عبدالمحمود رضوانی پژوهشگر ، استاد دانشگاه و مترجم زبان انگلیسی با حضور در برنامه گفتاورد رادیو تهران در واکنش به موج منفی که در فضای مجازی اخیرا درباره زبان فارسی راه افتاده است، گفت: در همه کشورها زبان های محلی وجود دارد ولی یک زبان ملی، اقوام مختلف را بهم وصل می‌کند ؛ در ایران هم زبان فارسی این نقش را بازی می‌کند.

رضوانی با بیان اینکه سه قسم زبان فارسی وجود دارد، گفت: زبان باستانی فارسی که فورس قدیم نامیده می‌شود و مربوط به هخامنشیان است و به خط میخی نوشته می‌شود. قسم دوم زبان فارسی دری مربوط به دوره ساسانیان است . در تیسفون و مدائن به این زبان صحبت می‌شود. این زبان منسوب به دربار است به همین دلیل دری نامیده می‌شود. در خراسان و قسمت هایی از شرقی ایران به این زبان صحبت می‌کردند.
قسم سوم زبان فارسی زبان پهلوی بود ؛ پهلوی اشکانی در شمال ایران و پهلوی ساسانی در جنوب ایران زبان سخن‌گویی شهروندان بود.

او قدرتمندی زبان فارسی را یکی از دلایل حمله به آن دانست و گفت: هیچ زبانی نمی‌تواند با زبان فارسی کُشتی بگیرد و توان مقابله با آن را ندارد. همین مساله منشاء بسیاری از این حیلتها و دسیسه چینی ها می شود.

او بر ضروروت پرداختن به زبان فارسی در رسانه ها تاکید کرد و گفت: رادیو و تلویزیون و رسانه های عمومی باید برای زبان فارسی آموزش عمومی بدهند. دراین رسانه ها باید به مقوله های زبانی مانند همایندها (کالوکیشن‌ها) دقت لازم شود. هر اسمی یک فعل مربوط به خود دارد. متاسفانه مجریان و کارشناسان در رسانه ملی به دلیل تنبلی از فعل داشتن برای همه اسم ها استفاده می‌کنند. این ناشی از کم سوادی و گرته برداری از زبان انگلیسی است که برای همه اسم ها از یک فعل استفاده می‌کنند.

او با بیان اینکه در تلویزیون پرمخاطب ترین برنامه ها، برنامه های ورزشی است تصریح کرد: اتفاقا این برنامه ها از پر غلط ترین برنامه های صدا و سیما است. به گفته او حروف اضافه متناسب برای افعال باختن و شکست خوردن (باختن به/ شکست خوردن از) از یکدیگر متفاوت است ولی در این برنامه ها مجریان به دلیل عدم تسلط به زبان صحیح فارسی حرف اضافه‌های غلط زیادی به کار برده می‌شود.

این استاد دانشگاه با تصریح این مطلب که حروف اضافه مختلف دلالت ضمنی و بار معنایی دارند، گفت: ضرورت به کار بردن واژه های مناسب همینجا مشخص می‌شود.

به گفته او اخیرا «برای» را به جای «مال» استفاده می‌کنند به عنوان مثال به جای اینکه بگویند این کتاب مال شماست می‌گویند این کتاب برای شماست که اشتباه است و اتفاق بین نویسندگان و مترجمان نیز مصطلح شده است.

او همچنینی یک دیگر از موارد تضعیف زبان فارسی را استفاده زیاد از واژه‌های دیگر زبان ها دانست و گفت: یکی از موارد استفاده از واژه های دیگر زبانها مانند عربی، فرانسوی و انگلیسی برای فخر فروشی بوده است. استفاده از این واژه ها برای سخنران نشانی از صاحب منصب بودن بوده است. در حالی که به عنوان مثال عربی زبان قرآن و محترم و ارزشمند است ولی نباید به جای زبان فارسی از آن استفاده کرد. البته که زبان ما آمیخته به عربی است.
این پژوهشگر در ادامه بر تفاوت زبان و نژاد تاکید کرد و افزود: به عنوان مثال اقوام آذری در ایران هستند که ترک زبانند ولی زبان رسمی آنها فارسی و ملیت آنها ایرانی است. شاهد این مدعا نیز همین است که هیچ فردی بیشتر از ستارخان در طول تاریخ از ایران دفاع نکرده است. باید این مسائل را از یکدیگر تفکیک کرد . همانطور که برخی کشورها انگلیسی زبان هستند ولی نژادشان انگلیسی نیستند.
به گفته او زبان فارسی حلقه اتصال تمامی اقوام است و لازم است از آن صیانت کنیم.

بر اساس این گزارش اخیراً یکی از خبرگزاری‌های خارجی و بیگانه درصدد ایجاد تضاد میان زبان فارسی و زبان‌های اقوام ایرانی بر آمده‌است و با یک فراخوان خواسته تا خاطراتی را که یاد قند فارسی را تلخ می‌کند برای آن ارسال دارند. اما باید گفت که زبان فارسی زبانی نژادی نیست، بلکه زبانی میان‌قومی است که همه اقوام ایرانی از کرد و بلوچ و ترک و تالش و گیلک و مازنی و لر و ترکمن و عرب و بختیاری و غیره در بالندگی و بلوغ آن نقشی غیر قابل انکار داشته‌اند. نقشه پراکندگی قومی ادبیات فارسی با شاعرانی چون شهریار و صائب تبریزی و مولانا و نظامی گنجوی و حزین لاهیجی و سایه و باباطاهر همدانی و غیره شاهد این ادعا است. زبان فارسی آیینه فرهنگ اقوام ایرانی و وحدت و همبستگی انکارناپذیر آنان است، زبانی که در شعر شاعران بزرگی چون حافظ و مولانا به برابری همه انسان‌ها فراتر از رنگ و نژاد تاکید دارد.