ماجرای سرقت علمی بی شرمانه

چند روز پیش از جانب یکی از دوستان پژوهشگرم یعنی دکتر محمود فرهادی مطلع شدم از کتابی که هشت سال قبل با همکاری ایشان نوشتم سرقت علمی صورت گرفته و با تلخیص کتاب ،در مجله علمی و پژوهشی مطالعات جهان اسلام ،مقاله ای چاپ شده ..چند روزی تامل کردم و دقیقا مقاله را تطبیق دادم و این حد از کپی برداری بدون هیچ دخل و تصرفی مایه تعجبم شد .بی شرمی انجاست که نویسنده حتی اشاره ای به کتاب مرجع که از آن کپی برداری شده هم نکرده!!؟؟؟ که اگر اینکار را کرده بود اسم را شبه سرقت می گذاشتم .جالب است در این کشور هیچ مکانیزم قابل اعتمادی برای جلوگیری از این سرقتها وجود ندارد و افراد سارق با ارتکاب به چنین عمل زشتی رتبه های علمی می گیرند و توهم دانایی هم پیدا می کنند و مقامات هم با استناد به آمارهای کمی از رشد علمی کشور سخن می گویند. متاسفانه این بخشی از واقعیت مدرک گرایی و القاب دهان پر کن و توخالی در نظام آموزشی ماست ..که با هزاران دکتر و مهندس بی سواد و کم مایه مواجه هستیم که حتی به اخلاق هم پایبند نیستند ایا امکان شکایت و دریافت خسارت از این سارق علمی و ابطال مدرکی و امتیازاتی که نام بردگان از چاپ این مقاله اخذ کرده اند وجود دارد ؟ ایا در ایران نمی خواهند مثل همه کشورها با سیستم های هوشمند امکان کپی برداری و سرقت علمی را در نگارش مقالات و کتابها و پایان نامه ها گرفت ؟؟؟
‏@ihu.ac @فصلنامه مطالعاتجهاناسلام #صفرعلیخالدیان #سرقتعلمی #کپی_ممنوع