در سوگ فراق دوست
۱- از روزی که دوست عزیز و‌همکار ساعی و مهربان و دلسوزم اقای یوسف پیرانی به بیماری مبتلا شد هر روز با خودم می گفتم مبادا ریه های اسیب دیده این عزیز در سالهای دفاع مقدس توان مقاومت در برابر ویروس مرگبار کرونا را نداشته باشد و امروز عصر آن خبر جانکاه رسید و روح سید مهربان ما پر کشید و اسمانی شد. اقای پیرانی را در این دو سال همکاری و رفاقت صمیمانه ، مملو از ایمان روشن بینانه ، تقوی و اخلاص در عمل ،مهر و محبت فراگیر به انسانها ، دلسوزی و تعهد نسبت به جامعه شناختم . در مسوولیت اخیری که بر عهده داشت نیز کارنامه درخشانی در رسانه ملی از خود به یادگار گذاشت . همیشه در خلوت دوستانه با شوق وافر از کرامات و مقامات اولیا سخن می گفتیم و او همیشه از عشق وافر خودش به قران و مفسران قران و در راس انها ائمه هدی و معصومین سخن می گفت و در بین غیر معصومین از علاقه دیرین خود به مرحوم علامه طباطبایی و تفسیر المیزان می گفت و اینچنین بود که در نخستین روز از ماه نزول قران به نزد معبودش شتافت . خدا او را با صالحین محشورگرداند وداغ سنگین دوری از او را بر همه ما سبک گرداند
۲-
چقدر خوب بودن بد و سخته البته نه برای خوبان بلکه برای دوستانی که انسان خوبی را از دست می دهند. این جمله متناقض نما حکایت رفیق تازه درگذشته ماست که ۲ روز است اشک و بغض امان همه ما را بریده است . هر کس که او را می شناخت سوگوار فراق و فقدان اوست .میر یوسف پیرانی رفیق شفیق ما که بر اثر بیماری منحوس کرونا به رحمت خدا رفت بدون اغراق و مجامله از نیکان و خوبان روزگار بود. پر از مهر و صفا وعطوفت نسبت به همه حتی درختان و حیوانات ..مستندی که برای درختان چنار خیابان ولی عصر ساخته بود این اواخر از تلویزیون پخش شد هر وقت با هم قدم می زدیم در جیب خود غذا برای کبوتران و گربه ها داشت می گفت اینها بر گردن ما حق دارند و ان هم غذا دادن به انهاست ..با این روحیه تصور کنید نسبت به حقوق انسانها چقدر تعصب و غیرت داشت ..در هیچ مجلسی با دست خالی وارد نمی شد و برای هر کار خیری با شوق پیشگام بود…شهادت می دهم یک انسان پرهیزگار و با تقوی و مومن حقیقی و صاحب دانش عمیق به معارف الهی بود اما از تظاهر به دین و ایمان در زمانه ای که متاسفانه دکان های دین فروشی رونق دارد بیزار بود..مخلص الی الله بود ..درد مردم را داشت و تا انجا که می توانست برای کاستن از رنج اطرافیان تلاش می کرد…
این برادر عزیز امروز در خاک دفن شد اما محال است روز نخست ماه رمضان را فراموش کنیم روزی که او از خاک بر افلاک پرکشید.
نتیجه انکه دنیا و عمر و روزگار بسیار بی رحم تر و بی وفاتر از انی است که تصور کنید یک دقیقه امان به هیچ کس نمی دهد پس خرمندی این است که از این فرصت عمر برای خوبی و نیکی و مهربانی بهره گیریم و اجازه ندهیم این روح و جان نازنین مان الوده نفسانیات و دنیادوستی و بغض و خشم و دروغ و ارزوهای بزرگ شود.
۳- قای پیرانی عزیزم بی تو چه کنم ؟ دلم برای نگاه مهربانت تنگ شده برای اه کشیدن های دردمندانه ات ..برای ادب و متانت و صبوری ات …راستی درخت ها و پرنده ها هم دل تنگ تو هستند که برای انها هم دلسوزی می کردی و..دیروز که مادرت را دیدم بیشتر سوختم عجب مادری .. چه شیر زنی …چقدر از تو راضی بود وقتی از رفتارهای تو با افتخار می گفت بهتر از هر کس می فهمیدم چه می گوید از درون اتشی در او بود حق دارد چه گنجی را از دست داده است .ما چه گنجی را از دست دادیم …هر چه بگذرد این غم سنگین تر می شود ..تو خاطره نمی شوی تو بخشی از ما هستی که از ما جدا شدی ..امروز سحر در نماز یاد تو بودم برایت دعا می کردم ناگهان تلنگری به خودم زدم من که باشم برای تو دعا کنم از تو میخواهم برای من دعا کنی ..روح سبکبال و وارسته ات الان کجاست باز هم با ما مهربان باش ..
۴-
می دانم که مصیبت زده و اندوهگین و همه مشتاق هستید با حضور در منزل ایشان ، مراسم تشییع و ایین های متعارف برای درگذشتگان ، هم به روح بلند این مرد وارسته ادای دین و وظیفه کنید و هم کمی از پریشانی و غصه های خود را بکاهید. اما افسوس که بخاطر شرایط خاص جامعه و لزوم رعایت ملاحظات مربوطه باید در خلوت خودمان بمانیم و در فراق دوست اشک بریزیم . بویژه که یوسف عزیز ما همیشه واز صمیم قلب روی حقوق مردم حساسیت خاصی داشت و راضی به هیچ ناراحتی و زحمتی برای دیگران نبود
از این رو پیشنهاد می کنم غیر از نثار صلوات و فاتحه وقرائت قران و اقامه نماز در این ماه رحمت و مغفرت به نیت شادی روح این عزیز تازه سفر کرده برای تکمیل این مهم به مهمترین دغدغه و سفارش همیشگی این برادرگرامی یعنی انفاق و دستگیری از نیازمندان و فقرا در حد مقدور و امکان اقدام فرمایید و ثواب ان را به روح پرکشیده او تقدیم کنید. حتما همه ما افراد و خانواده های نیازمند و ابرومندی را می شناسیم که خدای متعال ما را به دستگیری از انها فراخوانده است . دراین کار خیر مقدار و کمیت مهم نیست مهم نیت و عمل به قدر وسع است.
در ضمن برای عرض تسلیت تلفنی و پیامکی از همان شماره مرحوم پیرانی استفاده فرمایید که نزد خانواده ایشان هست .انشالله بعد از رفع محدودیت ها با همکاری و مشارکت یکدیگر مراسم با شکوهی برای این رفیق شفیق از دست رفته برگزار خواهیم کرد آنگونه که شایسته اوست زیرا او همیشه پیشگام محبت و لطف به دیگران بود.
رحم الله من یقرا فاتحه مع الصلوات
