روش برخورد حضرت امیر با اقا زاده و فرزند شهیدی که در بیت المال خیانت کرده است

امیر دبیری مهر

این روزها که با مفاسد اقتصادی روبرو هستیم و برخی در صدد هستند با استفاده از نام و نسب و امتیازات و روابط خود با کانون های قدرت و ثروت برای تخلفات خود توجیه و سرپوشی فراهم کنند ضروری است حکام بویژه مقامات قضایی به سیره علوی نگاه کرده و ببینید و تامل کنند که اسوه و شهید عدالت چگونه با این موضوع مواجه شده و عمل نمودند. حکایت زیر از این باب هم در س اموز است و هم تکان دهنده .
داستان از این قرار است که یکی از اصحاب پیامبراکرم به نام جارود عبدی که در سال نهم هجری مسلمان شده بود در زمان امامت علی بن ابی طالب به فرمانداری استخر فارس منصوب شد و در سال ۲۱ هجری هم به شهادت رسید . از او پسری به جا ماند به نام منذر که به تعبیر امروزی اقازاده و فرزند شهید بود و در حکومت امام به مقام فرمانداری رسید . روزی از رفتارهای نا پسند این اقا زاده و فرزند شهید گزارش موثقی به امیر المومنین دادند. شواهد تاریخی حکایت از این دارد که منذر هم قوم و خویش باز بود و هم به بیت المال دست درازی می کرد حضرت در نامه ای خطاب به او نوشت :
” همانا شایستگی پدرت مرا نسبت به تو خوشبین و گمان کردم همانند او هستی و راه اورا می روی اما خبر دار شدم که در هوا پرستی از هیچ کاری فروگذار نکردی و دنیای خود را با تباه کردن اخرت اباد می کنی و برای پیوند با قوم و خویشت از خدا بریده ای .. اگر گزارشی که درباره تو به من رسیده درست باشد بدان که شتر خانه ات و بند کفش تو از تو باارزش تر است . تو و امثال تو لیاقت پاسداری از مرزهای کشور را ندارید .. هر گاه این نامه به تو رسید نزد من بیا ” ( نامه ۷۱ نهج البلاغه ترجمه محمد دشتی ص ۶۱۵)
این سخنان عتاب الود امیر المومنین انقدر گویا و شیوا ست که نیاز به هیچ شرحی و توضیحی ندارد جز عمل و تبعیت از سیره علوی و برخورد بدون اغماض ان حضرت با انحرافات و تخلفات بویژه با کسانی که اموال و اختیار و مسئولیت عمومی دارند…. فراموش نکنیم امام حسین وفرزندان و اصحاب ایشان نیز جز در مسیر و سیره علوی پای ننهادند و دشمنان ایشان در واقع دشمنان روش و تفکر حضرت امیر بودند و به عبارتی در کربلا از امیر المومنین با جفا و ستم در حق اولادش انتقام گرفتند از این رو بزرگترین تکریم سید الشهدا تعظیم و ترویج سیره علوی و عمل به ان است .