کشتی کارشناسی : مسابقه ای که باید در سطح ملی برگزار شود
امیر دبیری مهر
سال ۱۳۹۸ از چند جهت برای مردم ایران سال سختی است . جهت اول بروز و ظهور بیشتر مشکلات ساختاری اقتصادی ایران بویژه نقدینگی ؛ تورم و رکود؛ کمبود سرمایه گذاری خارجی و گرانی و گران فروشی و سو استفاده سود جویان از این شرایط است جهت دوم تشدید تحریم های امریکا بویژه فشار بیشتر بر کاهش خرید نفت ایران و در نتیجه کاهش درامدهای ارزی کشور است . اما زیاد نگران نباشید این سکه یک رو ندارد . همین شرایط سخت روی دیگری هم دارد که می تواند فرصتی برای اقتصاد ایران باشد که برخی از انها عبارتند از :
- کاهش وابستگی به نفت در اداره کشور
- درک و فهم پیوستگیو وابستگی سیاست و اقتصاد با هم و اصلاح و تغییر برخی سیاست های غلط و ناکارامد گذشته
- تکیه بیشتر بر درامدهای مالیاتی و پاسخگویی بیشتر دولت و حاکمیت به مردم و مودیان مالیاتی
- افزایش صادرات ومثبت شدن تراز بازرگانی کشور همانند دوران مرحوم دکتر مصدق که کشور با تحریم نفتی مواجه شد
- واقعی شدن قیمتها و حذف تدریجی بالغ بر ۹۰۰ هزار میلیارد تومان یارانه پنهان که ظلمی اشکار علیه طبقات مستضعف و اسیب پذیرو به کام رانت خواران است
- کاهش هزینه های غیر ضروری در دولت که بارسنگینی بر گرده مردم است و هیچگاه عزمی بر کاستن آن نبوده است
- بهبود روابط اقتصادی با همسایگان و رفع همه موانع موجود و متصور در اجرای این سیاست
- مردمی کردن اقتصاد و و توجه جدی به خرده کاسبی ها و رفع همه موانع و ذهنیت های کلیشه ای در این خصوص مانند ممنوعیت ها و محدودیت های موجود بر سر راه کسب و کار مردم . دولت باید متواضعانه بپذیرد از انجا که نمی تواند سفره رنگینی برای مردم پهن کند حق هم ندارند سفره های کوچک مردم را به بهانه های مختلف جمع کند.
- توسعه گردشگری و رفع موانع فرهنگی و بومی ورود گسترده گردشگران به ایران
- شفاف سازی هزینه ها و درامدهای دولت و حاکمیت با استفاده از دولت الکترونیک وفضای مجازی
- کنارگذاشتن ذهنیت قیم مابانه نسبت به مردم و تقلیل فهرست وظایف دولت و حاکمیت به کارویژه های واقعی که دولت امکان عمل به انها را دارد وبس .
به این فهرست می توان موارد دیگری را هم افزود اما انچه پیش نیاز و ضرورت اجتناب ناپذیر ان است ((گفتگوی ملی)) پیرامون همه مسایل مهم کشور بدون هر گونه محدودیت و سانسور و ملاحظه است که می توان به تعبیر ظریفی آن را ((کشتی کارشناسی )) نامید . یعنی اینکه همه کارشناسان و خبرگان و صاحب نظران بدون خود سانسوری و ترس و ملاحظه ای از منافع دیگران به طرح مسایل بپردازند و برای برون رفت از مشکلات راهکار ارایه دهند اما در این گفتگو ی ملی یا کشتی کارشناسی چند ملاحظه جدی وجود دارد.
اول اینکه مبنای گفتگو ها و مجادلات و مباحثات باید مباحث کارشناسی و تخصصی به دور از هر گونه عوام فریبی و جوسازی های تبلیغاتی باشد
دوم اینکه هر چند این گفتگو ها کاملا جدی و اساسی و رقابتی است اما در نهایت احترام و ادب و پرهیز از تنش و درگیری و توهین باید پیش برده شود.
سوم اینکه دولت و حاکمیت ونهادهای ذی ربط باید خود را بهره بردار اصلی نتایج این گفتگو ها بدانند و اجازه ندهند نتایج مبارک این مباحثات در حد نظر و اندیشه باقی بماند
چهارم اینکه رسانه ها بویژه رسانه هایی که فراگیری بیشتری دارند باید در این خصوص موظف به اجرای برنامه هایی شده وطرح و برنامه و عملکرد خود را ارایه داده و در معرض داوری قرار دهند.
جمع بندی اینکه مشکلات کشور فراوان است اما توانایی و ظرفیت و امکانات کشور بیشتر از مشکلات است و نباید مرعوب تنوع مشکلات وپیچیدگی انها شد اما شرط تحقق این رویکرد امیدوارانه اولا پذیرش اشتباهات گذشته و برخی سیاست های غلط کنونی و پرهیز از فرافکنی مشکلات به مسایل خارجی و دشمنان و ثانیا تکیه همه جانبه به فکر و اندیشه و نظر صاحب نظران علوم انسانی و علوم اجتماعی و افراد مجرب و متخصص با دیدگاههای مختلف است که برایند ان را می توان از کشتی کارشناسی استباط کرد و باور داشت که توسعه و پیشرفت بدون گفتگوی خبرگان و صاحب نظران و اصلاح مستمر سیاست ها و پرهیز از جمود و تعصب غیرعقلانی میسر نمی باشد.
