نگاهی متفاوت به موقعیت های رنج آور
از روزی که خبرسرقت پول در استانبول را منتشرکردم بازخوردهای مختلفی دریافت شد.از همه ممنونم که همدلی نشان دادند.برخی از دوستان دور و نزدیک ازهمدلی هم جلوتررفته و ثبا این تصورکه این رخداد در سفرما اختلالی ایجادکرده اعلام امادگی برای همکاری هم‌کردند . از همه سپاسگزارم .اما می خواهم بر اساس رسم مالوف این رخداد را هم بعنوان یک تجربه ی زیسته به یک درس آموخته تبدیل کنم تا باز هم برنده باشم نه بازنده !شاد باشم نه غمگین!.صبور باشم نه عجول!امیدوارباشم نه ناامید!
و اما درس‌آموخته این است که:
هر داشتن و بدست آوردنی بر اساس استحقاق و تلاش و هدف گذاری نیست که از آن سرمست و مغرور شویم و آن را به محاسبات و لیاقت و شایستگی خویش مرتبط کنیم و هر نداشتن و از دست دادنی هم بر اساس غفلت و ناشایستگی نیست که بخاطر آن غمگین شویم و خود را سرزنش کنیم.این بدست اوردن و از دست دادن ، بهانه ها و‌فرصت های پیش روی ما برای تنظیم روحیه و‌خلق و روان ما به سوی ادراک بالاتر و نگاه از بالابه رخدادهاست. فرصتی است برای اینکه مانند موجودی غیر انفعالی و غیر مادی و دوراندیش و همه‌جانبه نگر به زندگی روزمره نگاه کنیم.
حقیقت این است که
چه بسیار رنج ها که به ما می‌رسد که بواسطه آن رنج رسیده ، از رنج کسی کاسته میشود و ما اسباب خیر و راحتی دیگران می شویم مانند زمانی که بیمار می شویم و رزق طبیب و داروساز فراهم میشود یا خانه و ماشین‌مان که خراب می شود رزق بنّا و مکانیک وصافکار در آن است یا مالی که سرقت میشود شاید خرج درمان یا رفع رنج عزیزان سارقی می شود که ما نمی دانیم درچه وضعی وشرایطی به عمل ننگین سرقت روی آورده یا بهتر است بگوییم‌مجبور ومحکوم به دزدی شده البته شاید وهزار شاید و‌همیشه اینگونه نیست و هیچگاه قبح عمل او پاک نمی‌شود و آتش جهنم ارتزاق ازمحل سرقت همیشه در وجدان و روان او شعله وراست.
این توضیح نه می‌خواهدخلاف وبزه کاری را توجیه کندو‌نه قصد تجویز مُسکِن روانی برای آسیب دیده گان و خسارت خورده‌ها و مال‌باخته ها دارد. پیش گیری و هوشیاری و سازو‌کار حقوقی و قانونی شرط عقل است اما این مطلب صرفا یک نگاه متفاوت به رخدادهایی است که موجب رنج و خراش روانی ما ادمیان میشود. می توانیدموافق باشید یا مخالف .آنچه مهم است فهم عمیق این وضعیت و کنار آمدن با آن وامیدواری به جبران آن به همان روش های غیرمحاسباتی است.