چرا جنگ نشد؟

خیلی شواهد نشان می دهد موقتا خطر جنگ از سر ایران و‌اسراییل عبور کرد. فواید آن نیازی به گفتن ندارند اما شناخت دلایل آن مهم است که مبتنی  بر مکتب واقع گرایی قابل فهم است. هر دو کشور از منظر آرمان گرایی  و ایدئولوژی های خویش دنبال نابودی کامل یکدیگر هستند اما تنش اخیر نشان داد بر خلاف شعارها که بازتاب آرمان گرایی و آرزوهای محال طرفین است واقع گرایی بر تصمیمات نهایی هسته سخت قدرت  سایه انداخته است.

اگر شعارهای جریان ماجراجو و جنگ طلب در ایران واقعی بود تنش اخیر بویژه جنایات صهیونیستها در غزه  بهترین فرصت برای با خاک یکسان کردن حیفا و تل اویو ! بود و پایان دادن به عمر این عده 

سرطانی !  

اما در عمل طوری عمل شد که ضمن مانور قدرت موشکی ‌هوایی ایران ، حتی یک اسراییلی هم‌کشته نشد .

صهیونیستها هم اگر آرمان گرا بودند فرصت خوبی داشتند  تا در پاسخ به حدود ۳۰۰ موشک ایران دست کم ۳۰ موشک به ایران بویژه سایت های هسته‌ای ایران  می زدند تا به قول خودشان سر افعی را بشکنند!و زمینه بالقوه نابودی خویش را از بین ببرند.

اما هیچ کدام به درستی و عاقلانه چنین نکردند. زیرا واقعیت این است که  قدرت عمل به آن آرمان‌های شعاری را ندارند در ضمن  فواید و منافع  جنگ هم بر هزینه ها و ضررهای آن نمی چربد. ایران تا خرخره گرفتار مشکلات اقتصادی و شکنندگی اعتماد عمومی است و اسراییل هم هنوز از زیر سایه و فشارهای جنایات جنگی و نسل کشی در غزه خارج نشده و دولت نتانیاهو دولت مستعجل است .

بنابراین دست کم تا اطلاع ثانوی اوضاع آرام است .

فعلا در نظریه های روابط بین الملل یک هیچ به نفع واقع گرایی یا رئالیسم.

https://t.me/andishkadeye_kherad