اموزش و مشاوره رفتار و گفتار شایسته برای مقامات کشور ؛ واجب تر از نان شب
پس از ۲۷ سال نشست و برخاست با مدیران و مقامات کشور از بالاترین تا پایین ترین سطوح از سر دلسوزی و -نه خدای ناکرده تحقیر وتخفیف – عرض می کنم باید منشا بسیاری از کج فهمی ها؛ موضع گیری های هزینه ساز؛ تصمیمات غلط و رفتارهای ناپسند که موجب وهن کشور و ساختار های رسمی می شود و سوژه طنازی ها درفضای مجازی است را شناخت و برای رفع انها چاره اندیشی کرد. این مساله بیشتر ناشی از فقدان اموزش جدی ؛ عقبه ی ضعیف تربیتی ؛ پایگاه فرودست خانوادگی ؛مسلط نبودن به مهارتهای ارتباطی و معاشرتی و سفر نکردن و دنیا ندیدگی و محدود بودن و کلیشه ای بودن دایره مناسبات این افراد است . شاهد ادعای من نوع لباس پوشیدن ؛ نحوه غذا خوردن و پذیرایی ؛ ادبیات گفتاری ؛ آرایش و پیرایش ظاهری؛ انتخاب رنگ ها؛ دایره محدود واژگان ؛ لحن و صوت نامناسب در گفتار و حتی نحوه خندیدن برخی از مقامات است که هم در مخاطبان و ارباب رجوع حس منفی ایجاد می کند و هم برای مقاماتی که حضور و ظهور رسانه ای دارند پیامدهای منفی وسیع تری دارد.
خاطرم هست چند سال پیش به توصیه یکی از مقامات قرار شد به یکی از مدیران امنیتی کشور برای مهیا شدن بعنوان نامزد انتخاباتی در مجلس مشورت دهم. این برادر به اقتضای حرفه خود علی رغم هوش اطلاعاتی و تجربه موفق در مدیریت کیس های امنیتی ادبیات بسیار آمرانه و پیچیده و مبهمی داشت نحوه لباس پوشیدن و آرایش او نیز بیشتر رعب انگیز بود تا اعتماد افرین. بعد از مدتی و تدریجا مشورت‌های لازم انجام شد و ایشان با روی باز در ظاهر و گفتار و نگاه خود تغییراتی ایجاد کرد و بارها به من گفت حس بهتری از حضور در جلسات و اجتماعات دارد و گارد بسته اولیه را نداشت.. یا یکی از مقامات بالای اجرایی علی رغم داشتن تجربه زیاد مدیریتی بیان خوبی برای سخنرانی نداشت اما به توصیه بنده قبل از هر سخنرانی حدود یکساعت درباره محورهای لازم به ایشان مشورت می دادم تا بجا و مفید و محدود و متمایل با مخاطبان سخن بگوید و بعد از مدتی که بازخورد خوبی گرفت حتی در جلسات هم با سناریوی قبلی حضور می یافت.
متاسفانه
زندگی های تک بعدی؛ تجربه های محدود زیست؛ نقاب داشتن و ریا کاری ناخواسته وزندگی نه براساس علایق شخصی بلکه مبتنی برعرف رسمی در ساختار اجتماعی ما منجر به شکل گیری شخصیتهایی می شود که فاقد توانایی نگاه به موضوعات از زوایای مختلف هستند. بیگانه از جامعه و فاقد جذابیت.این تیپ ها وقتی مقام می گیرند خواسته و ناخواسته منشا خسارت ملی هستند. با تحقیر و کنایه و تخفیف هم مشکلی حل نمی شود باید آموزش و مشاوره را جایگزین کرد… البته این آقایان هم باید گارد بسته را کنار بگذارندو اهل فن و متخصصین نیز باید دلسوزانه به ایشان اموزش و مشاوره دهند.
در موسسه توسعه و سیاست گذاری اندیشه و قلم دپارتمانی را ایجاد کردم برای ارایه مشورت در همین حوزه…. در این دپارتمان افراد با رعایت اصل محرمانگی در هر پست و مقامی که باشند در حوزه گفتار و رفتار و نگره های عمومی مورد بررسی قرار می گیرند و با شناخت نقاط ضعف و قوت انها؛ برای رفع نقاط ضعف های آنها اموزش های تخصصی می بینند. از نحوه لباس پوشیدن و راه رفتن و معاشرت تا نحوه سخن گفتن و نوشتن و در نهایت تغییرات شناختی به مسایل عمومی و اجتماعی…به گونه ای که نه تنها ظهور و بروز انها برای کشور هزینه ساز نباشد بلکه بتواند در خدمت به مردم منشا اثر باشند. خوب است اشاره ای هم به تجارب جهانی در این حوزه داشته باشم …شاید تعجب کنید اما در کشورهای توسعه یافته که بنده تعداد زیادی از آنها را از نزدیک مطالعه کردم همه مقامات غیر از موظف بودن به رعایت پروتکل های مصوب و سازمانی؛ بدون استثنا مشاورین شخصی و امین و کاردانی در این حوزه ها دارند و با این مدل ضریب خطاب رفتاری و گفتاری خود را به حداقل می رسانند .این رویکرد مبتنی بر توسعه فردی و رشد شخصیتی است و باید سرلوحه مدیران و مقامات در بخش های مختلف بویژه بخش عمومی و حکومتی باشد.
